بررسی نقش کشاورزی در توسعه روستایی : مطالعه موردی بخش میانکنگی سیستان

کارکرد اصلی مناطق روستایی در جهان سوم ، کارکرد کشاورزی است و به دلیل اثرات عمده آن بر اشتغال ، تعدیل فقر و درآمد ، امنیت غذایی و خودکفایی در محصولات استراتژیک از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش به بررسی نقش کشاورزی ( به عنوان متغیر مستقل) در توسعه روستایی (متغیر وابسته)بخش میانکنگی سیستان می پردازد. روش تحقیق ، از نوع توصیفی ـ تحلیلی و بر مبنای داده های جمع آوری شده از پرسش نامه استاندارد روستا و خانوار می باشد. برای تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی و تحلیل چند متغیره متناسب با هدف تحقیق استفاده شده است. حجم جامعه نمونه 375 سرپرست خانوار در 40 روستای نمونه بوده است که با روش تخصیص متناسب به صورت تصادفی به دست آمده است. ضریب تغییرات چهار بعد توان کشاورزی نشان می دهد که بعد اجتماعی با ضریب 12/0 همگن ترین و بعد تولیدی با ضریب 35/0 ناهمگن ترین بعد است. بین ابعاد توسعه روستایی نیز بعد اجتماعی با ضریب 14/0 همگن ترین و بعد اکولوژیکی با ضریب 26/0 ناهمگن ترین بعد است. آزمون همبستگی بین دو متغیر مستقل (توان کشاورزی ) و وابسته ( توسعه روستایی)، رابطه معناداری را نشان داده است. براساس تحلیل چندمتغیره ، بعد تولیدی به تنهایی 3/40 درصد ازتغییرات متغیر وابسته (توسعه روستایی ) را تبیین نموده است . در مجموع ابعاد چهارگانه توان کشاورزی 52/4درصد از تغییرات توسعه روستایی راتبیین کرده است.